Çocuklar

0
Latest posts by Haşim Tamara (see all)

Çocukken oynadığımız oyunları şimdi oynayamıyor çocuklar. 

Geçtiğimiz, gezdiğimiz bahçelerden geçip gezemiyorlar 

Sapanla kuş avına çıkamıyorlar  

Ve uçurtma uçurtamıyorlar artık 

Nedendir bilemiyorum 

Hiç sormadım ki oyun oynayan bir çocuğa 

Kiminin üstü yırtık, başı kir 

Kiminin dişi kırık, alnı ter 

Başı boş sokaklarda, bir parça ekmek peşinde koşanlar 

Elinde bir sigara izmaritiyle bir oyana bir bu yana koşuşturanlar 

Okuma hasretiyle yanıp tutuşan çocuklar yaşlı bir beden taşıyor gibi görüyorlar kendilerini, sokak çocukları 

Bir gün güneşin doğacağını ümit ederler 

Ne zaman ısınır bedenleri 

Doğmasını bekledikleri güneşin 

Susamış bir turnanın yolunu kaybetmesi gibidir her şey 

Çok yakınında olan bir çiçeğin kuruması gibi 

Kim onlar için bir siper, bir gölge olabilir ki 

Kim onlar için küçük bir kalem, sayfaları büyük olan bir defter olabilir ki 

Kim onların ellerini okşayabilir, kirli tırnaklarını temizleyebilir 

Kim parmaklarıyla yüreklerine dokunabilir 

Evet, aslında hepimiz dokunabiliriz 

Savaşmayı bırakıp kendimize başka bir yol çizebiliriz 

Bu keşmekeşten çıkıp onu uzaktan seyredebiliriz 

Bulutların üstüne çıkıp gökyüzünden seyredebiliriz  

Ve tüm bu dünyayı tekrar keşfedip çocuklara sunabiliriz 

Çocuklar o zaman hisseder bizi,  

Bizim de bir gün onlar gibi çocuk olduğumuzu  

Ve o küçük yürekleriyle bir zamanlar birilerin de bizim çocukluğumuzu çaldıklarını  

YORUM YAZ

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz